Dunja Blažević je kao urednica, a kasnije i kao direktorka, vodila jednu od najvažnijih ustanova za promovisanje savremene umetnosti u Jugoslaviji, Studentski kulturni centar (SKC) u Beogradu od 1971-1981 godine. Njen urednički rad u Galeriji SKC-a od 1971. do 1975. godine bio je usmeren na detektovanje, razvijanje i izlaganje (novo)avangardnih pojava na lokalnoj i međunarodnoj sceni. 
 
Od 1981. godine, Blažević deluje kao producentkinja programa “Petkom u 22” i “Druga umetnost”, sa fokusom na savremenu umetnost, istorijske i neo-avangarde. Iz ovih programa izrasta “TV Galerija” (emitovana od 1984. do 1991. godine) koja predstavlja važan dokument interdisciplinarne i angažovane kustoske prakse u mediju tadašnje broadcasttelevizije.  Program je tematski bio usmeren na razumevanje savremene umetnosti u širem smislu, od istorijskih avangardi, Nove umetničke prakse, pa do “novog talasa” u muzici. Sa “TV Galerijom”, Dunja Blažević uslovno rečeno napušta vođenje likovnog programa unutar konvenconalnog galerijskog prostora, odnosno, prema njenim rečima, “nastavlja kustoski posao koji je započela sedamdesetih menjajući samo medij putem kog deluje”.
 
U periodu od 1991. do 1996. godine živela je u Parizu, gde je nastavila da se bavi likovnom kritikom i kustoskim radom, da bi 1997. godine došla u Sarajevo kao direktorka Soros centra za suvremenu umjetnost, kasnije preimenovanog u Centar za suvremenu umjetnost, Sarajevo. Kao kustoskinja i producent Blažević i u ovoj sredini deluje u pravcu “primenjene kritike”, utičući na razvoj lokalne scene i uvezujući je sa globalnim tokovima savremene umetnosti. 
 
Delovanje Dunje Blažević od sedamdesetih godina XX veka do prve dekade dvehiljaditih odvijalo se u promenljivim uslovima proizvodnje umetnosti, kritike i teorije – kontekstualno, medijski, društveno-politički. Putem razgovora o metodu i dometima “primenjene kritike” otvaramo pitanja kontinuiranog pružanja podrške eksperimentu i novim produkcijama u umetnosti, kao i pitanja internacionalizma jugoslovenske umetnosti.